ΕΛΕΝΗ ΠΕΡΙΚΟΥ ΚΑΠΛΑΝΙΔΟΥ
Δε θέλουμε να σε θυμόμαστε πως έφυγες….
Δε θέλουμε να σε θυμόμαστε πως οδηγήθηκες στο τέλος.
Δε θέλουμε να σε θυμόμαστε ότι μια νόσος έγινε η αιτία, που τόσα χρόνια σε κρατούσε
μακριά από τις χαρές και τις λύπες μας, μακριά από τον χαμό του αγαπημένου σου
Στέλιου.
Θέλουμε την εικόνα που είχες πριν ταλαιπωρηθείς τόσο άδικα,
Θυμόμαστε τις στιγμές που βρισκόμασταν και με διάθεση γεμάτη
καλοσύνη αναφερόσουν στα ταξίδια που έκανες με τον αγαπημένο σου σύζυγο και μας
έδειχνες τις φωτογραφίες γεμάτη χαμόγελα και νοσταλγία,
Θυμόμαστε τις στιγμές που ήθελες να δείξεις την χαρά σου και
μας πρόσφερες τις λιχουδιές που
έφτιαχνες με τη συνοδεία ευχάριστων αναμνήσεων από προηγούμενες εξορμήσεις σας,
γλέντια και χαρές.
Δυστυχώς δεν απέκτησες παιδιά, αλλά ποτέ δεν έκρυβες τον πόθο
σου και τη λαχτάρα για να γίνεις
μάνα….
Αγαπούσες τα παιδιά κι ήσουν πάντα δίπλα σε κάθε βήμα στα ανήψια σου, τα παιδιά των αδελφών σου, που για σένα πλέον είχαν πάρει τη θέση των δικών σου παιδιών.
Λάτρευες τη ζωή και ζούσες πραγματικά μέσα από τα ταξίδια και
τον κόσμο που γνώρισες.
Αποφάσισες ότι ήρθε η ώρα να κάνεις το μεγαλύτερο ταξίδι της
ζωής σου για να πας κοντά στα αγαπημένα πρόσωπα που έφυγαν πολύ νωρίτερα από
σένα…. Σύζυγο, ανιψιά και αδέλφια.
Καλό ταξίδι αγαπημένη μας θεία!
Μαγδαληνή
Πασχαλιώρη Περίκου
